Η πολυτάραχη ζωή του Θερβάντες

Ο Δον Κιχώτης του Θερβάντες είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του κόσμου, όλων των εποχών, ένα βιβλίο που πρωτοτυπώθηκε στη Μαδρίτη τον Ιανουάριο του 1605 με τον τίτλο EL INGENIOSO HIDALGO DON QUIXOTE DE LA MANCHA.

Το σπίτι στο οποίο γεννήθηκε ο Θερβάντες, πριν από 450+ χρόνια στέκει ακόμη στο χωριό Αλκάλα ντε Ενάρες και έχει μεταμοφωθεί σε ένα μικρό μουσείο. Εκεί μπορεί κανείς να δει και τη μοναδική πένα-φτερό με την οποία γράφτηκε αυτό το πολυσέλιδο έργο, που ο θρύλος λέει ότι την χάρισε στον Θερβάντες ένας Μαυριτανός Αλχημιστής.

Το βιβλίο γράφτηκε σε δύο μέρη, εν μέσω μεγάλων κακουχιών και περιπετειών του συγγραφέα του. Το πρώτο παρουσιάστηκε το 1605 και το δεύτερο το 1615, και μεταφράστηκε σχεδόν αμέσως σε πολλές γλώσσες, με πρώτη τα αγγλικά γύρω στο 1612, απ’ όπου και ίσως οφείλει την παγκόσμια φήμη του.
Ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει πως η ζωή του Θερβάντες ήταν πιο πολυτάραχη και γοητευτική απ’αυτήν του Δον Κιχώτη.

Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια όμως είχε πάρα πολλές οικονομικές δυσκολίες που τον ανάγκασαν να δουλέψει σκληρά μέχρι τα γηρατειά του. Συγγραφέας, στρατιώτης, ναυτικός, φιλόσοφος, εξερευνητής και πολεμιστής, περιηγητής και μυστικιστής, σπουδάζει φιλοσοφία στη Σαλαμάνκα, διατελεί καμαριέρης ενός επισκόπου στη Ρώμη, μονομαχεί με πολλούς αντιπάλους, σε μια μάχη είχε χάσει το αριστερό του χέρι. Αιχμαλωτίστηκε για πέντε ολόκληρα χρόνια από τους Άραβες, φυλακισμένος στο Αλγέρι, απόπειρες απόδρασης και κυνηγητά, εξορίες και εντάλματα συλλήψεως, βλέπει δεκάδες φορές τον Χάρο με τα μάτια του. Λαμβάνει μέρος σε εκστρατείες εναντίον των Τούρκων στην Κύπρο, στην Πύλο και στην Κέρκυρα, πολεμά στη ναυμαχία της Ναυπάκτου, κάνει πολλά παιδιά, γυρίζει όλη την Ισπανία ως φοροεισπράκτορας και τελικά εξαιτίας ενός λάθους φυλακίζεται πάλι…

Του αρέσει το θέατρο, η μουσική, μελετά την Αλχημεία, τους ιπποτικούς μύθους, την αρχαία ποίηση τα παράδοξα γεωγραφικά βιβλία του παρελθόντος και τις παραδόσεις της Ισπανίας και της Αραβίας. Πυρετοί τον βασάνιζαν πολλά χρόνια.

Τελικά τη στιγμή που τον αλυσόδεναν για να τον πάνε στην Κωνσταντινούπολη και να τον πουλήσουν, έφτασε η είδηση ότι είχαν πληρωθεί τα λύτρα για την απελευθέρωσή του. Μοναχοί του Τάγματος της Αγίας Τριάδας μαζί με την οικογένειά του σε συνεργασία με διανοούμενους της Μαδρίτης και εμπόρους του Αλγερίου είχαν πληρώσει τα υπέρογκα λύτρα. Τον Οκτώβριο του 1580 έκανε πανιά μαζί με μερικούς συντρόφους του για την πατρίδα του. Το 1613 πήρε το χρίσμα του Τάγματος των Μοναχών του Αγίου Φραγκίσκου και το 1616 πεθαίνει ολομόναχος και βαριά άρρωστος σε ηλικία 69 χρονών. Τον έθαψαν με το ένδυμα των μοναχών και με ένα απλό ξύλινο σταυρό στα χέρια. Η θέση που κρύβονται τα οστά του παραμένει άγνωστη μέχρι σήμερα.